Mahmut Gibi Sevmek – Toksik İlişki

Anlatacağım bu hayret verici hikaye, maalesef gerçekten yaşandı! Ayrıca uyarayım sevgili okur: Hikayenin sonunda, aslında hepimizin benzer şeyler yaşadığını fark etmen seni biraz sarsabilir…

Mahmut; insanları, hayvanları, doğayı seven, duyarlı ve sevgi dolu bir insan. Sorumluluklarını bilen, kimseye yük olmayan, sürekli kendini geliştiren, ruhunu sanatla terbiye eden, kitapları elinden düşürmeyen biri. Böyle bir insan tarafından sevilmeyi kim istemez ki? O istemezdi! Çünkü inanması güç ama evet, maalesef Mahmut onun hayatını kararttı. Toplanın hızlıca anlatıyorum:

“O” dediğim bir kedi arkadaşlar. Merak etmeyin, ilişkilerle (konumuzla) çok alakası var. Hikayede bahsi geçen kedi, Mahmut’un bir arkadaşının kedisi. Geniş bir evde, lüks içinde yaşayan, en kaliteli mamalarla beslenen bu kedinin hayatı, Mahmut ile tanışana kadar rüya gibiydi. Ne zaman ki kedinin sahibi seyahate çıkmak zorunda kaldı ve bir canlıyı emanet edebilecek en doğru kişi olarak aklına Mahmut geldi, işte her şey o gün başladı.

Dedik ya Mahmut sevgi dolu bir insan. Hayvanları da çok seviyor. Alıp evine götürdü, misafir etti. O zamanlar kendisi üniversite öğrencisi olsa da kediye konfor alanı sağlamak için hiçbir masraftan kaçınmadı. Camı, balkonu da açtı ki yazık hayvan bu küçük öğrenci evinde bunalmasın, serin serin keyfine baksın istedi. Tabii kedinin henüz kısırlaştırılmamış olması, bulundukları dairenin üçüncü kat olması ve bir de kedinin kızgınlık döneminde olması gibi bazı ufak detayları unutmuştu. Haliyle olanlar oldu.

İnsanlar gibi, kediler de ihmalden hoşlanmaz ve ihmallerin bedeli genellikle ağır olur. E tabii, kedi, gece yarısı balkondan atladı. Ayağı kırıldı. Bu, bundan sonra yaşananları düşünürsek kedinin başına gelen en önemsiz hadiseydi. Sonrası çok daha dramatik…

Hemen kediyi kucaklayıp ilk veteriner kliniğine koştu. Acil müdahale yapıldıktan sonra danışmaya yönlendirilen Mahmut; unuttuğu bir detayı daha hatırladı: Kendisi öğrenciydi ve kediyi tedavi ettirecek parası yoktu. Üstelik gecenin bu saatinde yardım isteyebileceği biri de yoktu. Veteriner de babasının oğlu olmadığından mütevellit gözünün yaşına bakmayınca, acılar içerisindeki kediyi kucağına alıp bir kaldırımın üzerine oturdu. 

Düşün Mahmut… Düşün Mahmut… İyi niyet yetmiyor, düşün Mahmut… Düşünemiyorsan Google’a sor. Evet evet, bu iyi fikir… E be Mahmut, Google’a sor dedik de çıkan ilk sonuca hemen ikna olup onu uygula demedik ki…

“Hayvan ambulansı” diye ücretsiz bir acil yardım hizmeti buldu. Hemen aradı. Ekipler gelip kediyi teslim aldıklarında Mahmut, atladığı bir detayı daha hatırlamak zorunda kaldı: Hayvan ambulansı, yalnızca sokak hayvanlarına hizmet ediyordu. Zaten simsiyah bir tekir olduğundan, ekiplerin ikna olması hiç uzun sürmemişti fakat refakatçi kabul etmiyorlardı. İşte, Mahmut’un atladığı o ufak ayrıntı buydu…

Acılar içerisinde, korkmuş ve yorulmuş kedi, tek başına hayvan hastanesinin yolunu tutmak zorunda kaldı. Tedavisi devam ederken Mahmut her gün arayıp kedi hakkında bilgi aldı. Ücretsiz hizmete başvurduğu için kedinin sahibi (ikame sahibi) olduğunu itiraf edemiyordu. Haliyle, sokakta yaralı hayvana yardım etmek isteyen bir hayansever rolünü günlerce sürdürmek zorunda kaldı. Yetkililerden tek isteği, tedavisi bittiğinde kediyi aldıkları yere bırakmaları oldu. 

O sıralar hattını değiştirmek zorunda kalan Mahmut, yine unuttuğu bir detayı daha hatırladığında beyninden vurulmuşa döndü. Unuttuğu detay, hayvan hastanesinin yalnızca ihbarda bulunan numaraya bilgi verdiğiydi. Dolayısıyla artık ne kendi arayabilir ne de hayvan iyileşip sokağa geri bırakıldığında bilgi alabilirdi. Kediyi ambulansa teslim ettiği noktada günlerce nöbet tutmak zorunda kalan Mahmut, uzun bir sürenin ardından umudunu kaybedince normal hayatına geri dönmeye çalıştı. 

Aradan bir yıl geçti. Her akşam eve dönerken sokağındaki kedileri seviyor, onlara mama ve su alarak belki biraz da vicdanını rahatlatıyordu. Mahmut bu ya yine bir detayı gözden kaçırıyordu. O detay ne miydi?

Diğer kedilerin aksine, siyah bir kedi onu her gece apartmanın kapısına kadar takip ediyordu. Aylarca takip etmişti… Bir gün nereden aklına estiyse –çünkü Mahmut böyle detayları hep atlar– kedinin ayağını kontrol etti. Evet, bu geçen sene hayvan ambulansına teslim edip izini kaybettiği o talihsiz kedinin ta kendisiydi… Şimdi düşünün sevgili okurlar: 

Toksik İlişki Nedir?

İlişkideki kişilerden birine veya her ikisine de duygusal açıdan iyi gelmeyen ilişki.

Kedinin bir patisi yağda bir patisi balda, huzurlu ve ultra konforlu hayatı vardı. Mahmut ile tanıştıktan sonra önce ayağını kırdı. Sonra veteriner kapısından kovuldu. Acılar içerisinde ambulans bekledi. Kimsesiz bir şekilde hastaneye gitmek zorunda kaldı. Haftalarca tedavi gördü. Bu sırada manevi destek alacağı kimsesi olmadı. Ardından sokağa terk edildi. Sokakta yaşamayı öğrenmek zorunda kaldı. Şimdi tek tek saymak istemediğim sokağın o tüm acımasızlıklarından payına düşen her şeyi tek tek aldı. Bir gün, gerçek sahibine geri dönmesini sağlayabilecek o kişiyi, Mahmut’u yeniden buldu. Çektiği onca çile yetmezmiş gibi bir de aylarca Mahmut’un kendisini fark etmemesi gerçeğiyle yüzleşmek zorunda kaldı. 

Mahmut’u tanıyorum. Kesinlikle iyi niyetliydi ve olan biten her şey iyi niyetine karşılık, atladığı bazı önemli detayların sonucunda gerçekleşmişti. Hayatımızdaki toksik insanlar da böyle değil midir? Özünde iyi olduklarından emin olduğumuz için onlara kızamayız veya onlardan uzaklaşma düşüncesi vicdanımızı rahatsız eder. Acaba toksik ilişkide ısrarcı olurken biz de kedi gibi bazı detayları göremiyor muyuz? 

Unutma sevgili okur: Mahmut da her şeyi iyi niyetiyle yapmıştı.

Anlatmaya Üşendiklerimi Yazıyorum
MiskinAdam